اثر پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی بر شاخصهای رشد،میکروبیوتای دستگاه گوارش و تولید سیست آرتمیا فرانسیسکانا

آرتمیا به دلیل اندازه، تغذیه غیرانتخابی و ارزش غذایی بالا به عنوان غذایی مناسب برای پرورش میگو و ماهی (دریایی، آب شیرین و زینتی) شناخته شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از باکتری pediococous acidilactici بر ترکیب لاشه، شاخص¬های رشد، میزان فعالیت آنزیم¬های گوارشی، میزان فعالیت آنزیم¬های آنتی اکسیدانی و ترکیب میکروبیوتای روده¬ای تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (artemia franciscana) انجام شد. در این آزمایش از سه سطح102 (تیمار اول)، 104 (تیمار دوم) و 106(تیمارسوم) cfu باکتری در هر گرم غذا و تیمار شاهد (بدون پروبیوتیک) درقالب یک طرح کاملا تصادفی (4 تیمار و هر یک در 3 تکرار) در آزمایشگاه شیلات دانشگاه فردوسی مشهد انجام پذیرفت. نتایج نشان دهنده افزایش معنی¬دار مقدار پروتئین خام، چربی خام وعصاره بدون ازت لاشه آرتمیا در استفاده از پروبیوتیک نسبت به گروه شاهد می¬باشد (05/0>p). مقدار خاکستر، ماده خشک و مقدار انرژی تیمارها تفاوت معنی¬داری را با گروه شاهد نشان ندادند(05/0p). درصد مرگ ومیر مولدین و بقا آرتمیا در گروه¬های آزمایشی تفاوت معنی-داری را با گروه شاهد نشان ندادند (05/0p). در این بررسی بیشترین ضریب رشد ویژه در تیمار دوم بود و شاخص وضعیت در گروه شاهد و تیمار دوم نسبت به تیمار اول وسوم بیشترین مقدار بود. میزان فعالیت آنزیم¬های گوارشی دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا در تیمارهای آزمایشی افزایش معنی¬داری را نسبت به گروه شاهد نشان ندادند (05/0p). تعداد باکتری¬های دستگاه گوارش در تیمار سوم کمترین مقدار را نسبت به گروه شاهد نشان داد همچنین تعداد کلنی باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی موجود در دستگاه گوارش در تیمار اول بیشترین مقدار را نسبت به گروه شاهد نشان داد با توجه به نتایج مقدار پروبیوتیک مطلوب برای تغذیه آرتمیا فرانسیسکانا 104cfu درگرم غذا می¬باشد.